เคียงใจเขมทัต

เคียงใจเขมทัต

“ตั๋วจะบ่ปิ๊กมาแต้ก๋า...”

เสียงทุ้มเอ่ยไปในความวิเวก

‘ทิ้งกันไปเมินแล้วหนา’

ร่ำร้องอยู่ในใจแบบนี้ซ้ำ ๆ มาหลายวันคืน แต่คนที่จากไปนานหลายเดือนก็ไม่มีวี่แววหวนกลับมา กระทั่งหยาดน้ำตาลูกผู้ชายตกในด้วยความคะนึงหาที่สุดแสนจะทรมาน

เส้นทางรักอันยาวนานสิ้นสุดลงในวันที่ทุกอย่างกำลังดำเนินไปอย่างสุขสม ความตายได้พรากรักนิรันดร์ของเขาและเธอไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ทุกขณะลมหายใจของ ‘น่าน เขมทัต ผลภิรมย์’ ต่อจากนี้จะมีไปเพื่อใครกัน ตัวเขาไม่ปรารถนามีลมหายใจเพื่อใครอีกแล้ว

จนกระทั่งได้พบกับใครบางคน เธอผู้มีโฉมหน้าละม้ายคล้ายกับภรรยาผู้จากไป ทำเอา ‘พ่อเลี้ยงน่าน’ แห่งไร่เคียงขวัญจำต้องกลับมาคิดใหม่ ว่าควรฟูมฟายกับรักครั้งเก่า หรือควรเริ่มใหม่กับสาวใช้ที่เพิ่งย่างกายเข้ามาในบ้าน นั่นคือ ‘ฝิ่น อัญญนิล’

‘ฝิ่นกำลังเป็นตัวแทนของใครหรือเปล่า...’

แม้หัวใจจะปั่นป่วนอยู่มาก ทว่าหัวใจดวงนี้ของเขมทัตจะยอมเอนเอียงไปหาเธอเพื่อทดแทนภรรยาเก่าหรือไม่... ก็ขึ้นอยู่กับใจเขา และความรู้สึกของหญิงสาว

โดย ไหมสีมุก

*คำเตือน

ทัศนคติของตัวละครอาจไม่ถูกใจใครหลายคน และเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น สถานที่ บุคคลในเรื่องไม่มีอยู่จริง คำพูด ภาษา ที่ตัวละครใช้สื่อสารมีคำหยาบคาย ทุกสิ่งในเรื่องล้วนเขียนขึ้นมา ซึ่งเป็นเพียงนิยายและควรอยู่ในนิยายเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน